woensdag 26 november 2014

Wijze woorden van de Paus.


Wijze woorden van de Paus.

(Zodra de mogelijkheid zich voor doet om nader op Atlantis in te gaan, zullen er tijdelijk even andere onderwerpen worden aangesneden.)
 
 
 
Zijn zorgen omtrent armoede en onrecht.
 

Paus Franciscus: ‘Hoe kan het geen nieuws zijn als een dakloze sterft van de kou, maar dat het wel nieuws is als de aandelenmarkt twee punten naar beneden gaat?’

Kritische blik op de Wereld.

Precies een jaar geleden publiceerde paus Franciscus een Apostolische Vermaning, getiteld: Evangelii Goudium, ofwel ‘de Vreugde van het Evangelie’. De verklaring bekritiseerde het huidige mondiale economische systeem. Hij riep de wereldleiders op om tegen armoede en onrecht in actie te komen en riep de rijken op om hun rijkdom met de armen te delen. Het is niet mijn taak om een gedetailleerde en volledige analyse van de hedendaagse werkelijkheid te geven zei de Paus. Maar ik vermaan alle gemeenschappen tot een ‘voortdurend waakzame kritische blik op de tekenen van de tijd’. De Paus verklaarde: ‘De mensheid staat in onze tijd op een keerpunt in haar geschiedenis, zoals we kunnen zien aan de vorderingen die op zo veel terreinen zijn gemaakt’. We kunnen de stappen die gezet zijn om het welzijn van mensen te verbeteren op gebieden als ‘gezondheidszorg, onderwijs en communicatie’, slechts prijzen. Tegelijkertijd moeten we niet vergeten, dat dagelijks de meerderheid van de mensheid ternauwernood overleeft, vaak met verpletterende gevolgen. De veranderingen in onze tijd zijn in gang gezet door de enorme ‘kwalitatieve, kwantitatieve, snelle en zich opeenstapelende vorderingen in technologie en wetenschap’. Alsook hun directe toepassing hiervan in de ‘natuur en in het leven van alle dag’. We leven in een tijd van kennis en informatie, wat vaak tot nieuwe en anonieme vormen van ‘macht’ heeft geleid. Zoals het gebod ‘Gij zult niet doden’, een duidelijke grens stelt om de waarde van het menselijk leven te waarborgen en te eerbiedigen. Moeten we tegenwoordig ook ‘Gij zult niet’, zeggen tegen een economisch systeem van ‘buitensluiting, van verdeeldheid en van ongelijkwaardigheid’. Zo een economisch systeem is destructief. Zoals de aanhef vermeld: ‘Hoe kan het geen nieuws zijn als een dakloze sterft van de kou, maar dat het wel groot nieuws is als de aandelenmarkt twee punten daalt’. Dat is puur een kwestie van buitensluiting. Kunnen we werkeloos blijven toezien wanneer voedsel weggegooid wordt, terwijl elders mensen van de honger omkomen? Dit is een zaak van ongelijkwaardigheid! Vandaag valt alles onder de wetten van ‘concurrentie en het overleven van de sterkste’, terwijl de machthebbers teren op de machtelozen. Met als gevolg, dat massa’s mensen zich buitengesloten en gemarginaliseerd voelen: ‘zonder werk, zonder kansen en zonder enige vorm van uitzicht of ontsnapping hieraan’.

Het verschil tussen arm en rijk neemt schrikbarend toe.

Niettemin blijven sommigen de achterhaalde theorie verdedigen, dat rijkdom van de rijken vanzelf naar beneden door druppelt. Ervan uitgaande dat economische groei in een ‘Vrije markt’, onvermijdelijk uitmondt in grotere rechtvaardigheid in de wereld en mogelijkheden voor iedereen. Deze mening die nooit door de feiten bevestigd is, drukt een wreed en naïef vertrouwen uit in de zogenaamde goedheid van hen die economische macht uitoefenen. En in de heilig verklaarde werking van het heersende economische systeem. Intussen wachten degenen die buitengesloten zijn nog steeds verder op de belofte van betere tijden. Terwijl de inkomsten van een rijke minderheid buitensporig groeien, groeit ook de kloof die de meerderheid van de welvaart scheidt die door deze kleine minderheid genoten wordt. Deze onmiskenbare onbalans is het gevolg van ideologieën, die de absolute autonomie van de vrije markt en de financiële speculatie verdedigen. Daarbij komt dan ook nog de wijdverbreide corrumpering, corruptie en egoïstische belastingontduiking, die wereldwijde afmetingen hebben aangenomen. De dorst naar macht en bezit kent geen grenzen. In dit systeem, dat de neiging heeft alles te verslinden wat winstgroei in de weg staat, staat alles wat kwetsbaar is zoals het milieu, machteloos tegenover de belangen van een ‘verheerlijkte’ markt. Een markt die blijkbaar de enige regel geworden is. De paus verklaarde: ‘Ik moedig financiële deskundigen en politieke leiders aan’, om over de woorden van een van de wijzen uit de oudheid na te denken. ‘Wie zijn rijkdom niet met de armen deelt, steelt van hen en ontneemt hun hun levensonderhoud. Onze bezittingen zijn niet ons eigendom, maar dat van hen’.

Solidair met iedereen.

Financiële hervormingen die zich richt op zulke ethische overwegingen, vereist een krachtdadig andere aanpak van de kant van politieke leiders. De paus dringt er bij hen op aan, deze uitdaging vastberaden op te pakken en met uiteraard de blik op de toekomst gericht. Zonder daarbij de bijzonderheden van ieder speciaal geval uit het oog te verliezen. Geld moet dienen en niet heersen! De paus houdt van iedereen, rijk en arm, maar uit naam van Christus is hij verplicht allen te herinneren. Dat de rijken de armen moeten helpen, moeten respecteren en vooruit moeten helpen. De paus vermaant de verantwoordelijke personen en instellingen, tot royale solidariteit en tot een terugkeer van het financieel economische stelsel, naar een stelsel met een meer ethische benadering ervan die de mensen ook steun verleent. In een toespraak bij de viering van de ‘Wereldvrede dag van de katholieke kerk, stelde paus Franciscus vorig jaar: ‘Hoe gebruiken wij de hulpbronnen van de Aarde? Hedendaagse samenlevingen moeten nadenken over de hiërarchie van prioriteiten waarop de productie gericht is. Het is waarlijk een dringende plicht om de hulpbronnen van de Aarde zodanig te gebruiken dat we allen vrij kunnen zijn van honger’. Aldus de paus.

Bron: sfgate.com. huffingtonpost.com

Tot slot.

Eenheid en synthese.

De mensheid gaat het Tijdperk van Aquarius binnen. Het nieuwe tijdperk en zijn energieën, kan alleen in groepsverband geleefd en ervaren worden. De voornaamste hoedanigheid van Aquarius is ook Synthese. De samenvoegende en vermengende kosmische stralen van Synthese, zullen zich aan het leven van allen op gaan dringen, totdat geleidelijk de hogere alchemie zijn weldadig doel bereikt en het mensenras Eén wordt. Zo zal het ook uiteindelijk gaan worden. Zo zal de mensheid de waarheid leren kennen dat Eenheid kracht is, de wezenlijke aard van ons Wezen, het doel waar uiteindelijk alle mensen naar streven. En waar alle activiteiten van de mens uitdrukking aan trachten te geven. Een eerste noodzakelijke stap is het besef dat de mensheid Eén is en dat haar noden overal dezelfde zijn, hoe verschillend en ogenschijnlijk strijdig ook de uiterlijke vormen mogen zijn. De enorme verschillen in levensstandaard tussen rijke en arme landen drijven de spot met deze wezenlijke Eenheid en dragen de kiemen van oorlog in zich. Het antwoord is daarom eenvoudig: ‘De invoering van het beginsel van alles met elkaar samen te willen delen, biedt de oplossing voor de verdeeldheid in de wereld’. Niets minder zal voldoen. Samendelen is een goddelijk principe en moet eens tot uitdrukking komen. Door met elkaar samen te gaan delen, erken je als het ware God in je naaste, in je ‘broeder en in je zuster’. Het is de aard van goddelijkheid. Door ‘vrijheid en rechtvaardigheid’ tot stand te brengen door middel van alles met elkaar te willen delen, zullen we geestelijk de juiste ‘politieke, economische en religieuze’ structuren kunnen bouwen. Miljoenen mensen voelen al dat de mensheid alleen kan overleven door samen te werken voor het welzijn van allen. Dit nieuwe en wijzere denkbeeld ontwaakt geleidelijk overal in de mensheid en toont de weg naar toekomstige ‘vrede en harmonie’. Langzaam aan komt men overal ter wereld in opstand tegen dictatuur en onrechtvaardigheid en eist men vrijheid en democratie. Dit ontwaken, kan niet gestopt of afgewend worden want hier liggen de uitgangspunten van ‘Synthese, Samensmelting en Samenvoeging’ aan ten grondslag. Wanneer mensen en in het bijzonder de politieke leiders zich hier bewust van worden, zullen ze hun verlangen naar vergelding opgeven en de weg naar ‘vrede, vrijheid en rechtvaardigheid’ met enthousiasme in willen slaan. Om uiteindelijk een betere toekomst voor iedereen en overal ter wereld te willen bouwen.

 
Bron: ‘de leer van Benjamin Creme’.

 

 

  

                   

 

                

zaterdag 22 november 2014

Veranderingen in het bewustzijn.


Veranderingen in het bewustzijn.

(Zodra de mogelijkheid zich voor doet om nader op Atlantis in te gaan, zullen er tijdelijk even andere onderwerpen worden aangesneden.)
Wat ons te wachten staat.

In de hele geschiedenis van de mensheid is er nooit zo een tijd geweest als de huidige. Nooit, in alle cycli die hun stempel hebben gedrukt op de evolutie van de mens, was er een zelfde mogelijkheid voor verandering. Deze tijd is daarom zo uniek. Ze duidt op een verandering in bewustzijn die zo dramatisch en verstrekkend is, dat nieuwe begrippen en woorden bedacht moeten worden om de mens te beschrijven zoals hij zal worden. Vaak is gesteld dat de mens een goddelijk aspect vertegenwoordigt (Godsvonk), een aspect dat ten grondslag ligt aan het geestelijke wezen van de mens. Dit is geen verzinsel maar de waarheid over de aard en het Wezen van de mens. Het is slechts een kwestie van tijd tot die waarheid wordt ervaren en duidelijk voor allen wordt uitgedrukt. We staan op de drempel van een tijdperk waarin de aangeboren geestelijke aard van de mens, zich op grote schaal zal beginnen uit te drukken. Talloze mensen in de hele wereld zullen zich geleidelijk bewust gaan worden van het ware doel van hun bestaan. Er zal een intensere, gezondere houding tegenover het leven ontstaan en mensen zullen zichzelf herkennen als Ziel, een ziel in incarnatie. Velen zullen langzaam gaan inzien wat het doel van hun leven is en zich in toenemende mate meer bewust gaan inzetten voor hun eigen evolutie. En daarmee vormen van vrijheid en rechtvaardigheid gaan creëren, die deze wereld nooit eerder heeft gekend. Door het werken aan ‘vrijheid, rechtvaardigheid en vrede’ voor iedereen, zal het ‘goddelijke aspect’ van de mens op de voorgrond treden en nader tot zijn recht gaan komen. Niet als religieuze ervaring maar in elke facet van het leven. Ook in de politiek, de economie, onderwijs, kunst en in de wetenschap, zal steeds meer het innerlijk besef van onze geestelijke aard tot uitdrukking worden gebracht. Hieruit zal een wetenschap voortkomen over de beheersing van de krachten van de natuur, die de mensheid onbeperkte beheersing zal geven over zijn omgeving. De mensheid zal beginnen te beseffen dat de behoefte aan een voller beter leven, nu voor het eerst werkelijkheid wordt als zij de vereiste inspanning levert, om de cultuur te overwinnen die hen eeuwenlang eronder heeft gehouden. Overal worden al stappen genomen in die richting. Voor de meeste mensen is dit een tijd van crisis en onzekerheid, maar achter de ogenschijnlijke chaos treedt een nieuw patroon naar voren. Een nieuwe benadering van het leven, die de kiemen al in zich draagt van de nieuwe beschaving die aanstaande is. Een beschaving waarvan de grondtoon wordt gevormd door samenwerking, samen delen, verdraagzaamheid en goede wil. Deze hoedanigheden zijn al geworteld in het hart en het denken van miljoenen mensen en zullen zich geleidelijk aan steeds meer openbaren.


Versnelde ontwikkeling.

De communicatiemiddelen hebben de mensheid de gelegenheid gegeven tot een versnelde ontwikkeling en overal zijn er tekenen van verandering. De blauwdruk van de toekomst daalt langzaam neer en de mensen met een gevoelige aard reageren op al deze veranderingen. Niet eerder is de mensheid geconfronteerd met een kans als deze. Uit de chaos van het verleden kan orde geschapen worden en in de duisternis kan er weer nieuw licht gaan schijnen. Alles gaat nu zo snel, dat politici geen controle meer hebben over al wat er gaande is. Er is een nieuw politiek tijdperk begonnen, waarin mensen zich bewust worden van hun fundamentele mensenrechten, hun vrijheden en verantwoordelijkheden tegenover zichzelf en elkaar. De grondwet van elk land zal uiteindelijk worden gebaseerd op de drie principes van ‘Vrijheid, Onafhankelijkheid en Verlossing’. Vrijheid werkt op individueel niveau, Onafhankelijkheid op nationaal niveau en Verlossing op geestelijk niveau. Naarmate de werkelijkheid van mondiale onderlinge afhankelijkheid vast komt te staan in ons bewustzijn, zal het feit dat ‘alle mensen broeders zijn' en we met zijn allen Eén zijn, in toenemende mate vertaald worden in structuren en concrete programma’s die deze werkelijkheid weerspiegelen. Landen zullen dichter tot elkaar gaan komen en gemeenschappelijke doelen en aspiraties van elkaar gaan kennen. Al deze veranderingen komen voor de mensheid als een verrassing. En naarmate de tijd verstrijkt wordt er steeds duidelijker een nieuw bewustzijn zichtbaar. De mensen zullen steeds vaker gaan spreken over ‘vrede en in harmonie met elkaar samen te willen leven’. De hedendaagse wereld zit in een ‘achtbaan’ van versnelling en verandering. Gebeurtenissen volgen elkaar zo snel op, dat velen nauwelijks de gelegenheid hebben om de balans op te maken. Verbazing, verbijstering en verwondering zijn de gebruikelijke en natuurlijke reacties op de huidige hervormingen. Telkens wanneer het tempo van verandering zich versnelt, reageert de mens met angst. Het bekende en vertrouwde, hoe belemmerend het ook soms werkt, wordt vaak verkozen boven het nog onbeproefde nieuwe. Niettemin ervaren velen tegenwoordig al een vorm van vreugde en een gevoel dat er iets moois ophanden is, een hernieuwde en levendige hoop dat alles uiteindelijk goed zal komen. En dat de toekomst de belofte inhoudt van een nieuw en beter leven voor iedereen.
Ontwaken.

Zodoende bestaat er geen twijfel over het nieuwe geestelijke ontwaken dat overal plaatsvindt. Een ontwaken dat uiteindelijk zal leiden tot een tijdperk van wereldwijde broederschap, de ‘grondtoon’ van het komende Watermantijdperk. Wat er nu allemaal plaatsvindt, is het gevolg van innerlijke krachten, die grote veranderingen tot stand brengen in het menselijke denken en bewustzijn. Dit zal geleidelijk aan gaan leiden tot de volledige ‘herordening’ van de instituten en sociale structuren van de wereld. Structuren die niet langer meer voldoen aan de ware behoeften van de mens. Overal ter wereld treden de nieuwe benaderingen van de werkelijkheid naar voren. En de nieuwe waarheden die ons leven in het komende tijdperk moeten beheersen krijgen langzaam vorm. De mens van de nieuwe tijd zal zijn trouw betonen aan de waarheid dat de mensheid Eén is. Bijeengehouden door de kracht van de Liefde zelf, door zijn ‘tolerantie, schadeloosheid en zijn juiste verhouding tot alle natuurrijken’. Men zal langzaam in gaan zien dat wij met zijn allen Eén zijn en in de komende tijd Eén zullen worden. Het is de volgende stap vooruit in onze evolutie. Het Eén zijn is niet slechts een ideaal dat we wel of niet kunnen verwezenlijken. Het is een natuurlijk gegeven, alleen hebben we het nog niet tot uiting gebracht. Het is onze bestemming, de ‘Wil van onze Schepper’, om dit feit in deze komende tijd te openbaren. Zonder het te beseffen maakt de mensheid een grote ‘geestelijke’ crisis door, die haar brandpunt vindt op politiek en economisch gebied. Die geestelijke crisis kan alleen opgelost worden door het oplossen van onze politieke en economische problemen, die het gevolg zijn van het onjuiste gevoel van ‘afgescheidenheid’. Als we verder willen evolueren, verder willen ontwikkelen als soort, dan moeten we beseffen dat we ‘broeders en zusters’ zijn van één grote familie. En dat we als één grote familie afstammen van de ene ‘goddelijke Bron’ en door onze eigen goddelijke aspect (Godsvonk), identiek en onlosmakelijk verbonden zijn aan die ene goddelijke Bron. We moeten beseffen dat we daadwerkelijk één mondiale familie zijn en dat we daarom de hulpbronnen van de wereld ook rechtvaardiger moeten verdelen in de wereld.

Ook onze gedachten kunnen invloed hebben.

Niet iedereen zal in het begin de veranderingen verwelkomen die moeten plaatsvinden, maar een groeiend aantal mensen zal de wijsheid gaan inzien van ‘rechtvaardigheid en van gedeelde verantwoordelijkheid'. De enige wijsheid die garant staat voor ‘harmonie en vrede’ in de wereld. Velen zijn al actief in hun gemeenschap en proberen deze visie over te brengen op de maatschappij. Er gebeurt veel wat de moeite waard is, maar de mensheid wacht op de ‘sleutel’ die de deur van de toekomst zal ontsluiten en die haar zal verzekeren van een nieuw en rijker leven. Deze sleutel kan echter alleen gevonden worden door het goddelijke beginsel van ‘Samendelen’. Alleen de invoering van dit beginsel waarin ‘rechtvaardigheid en gedeelde verantwoordelijkheid’ optimaal tot uitdrukking wordt gebracht, biedt dit de enige oplossing voor de verdeeldheid in de wereld. Een praktisch voorbeeld waarin verantwoordelijkheid in bepaalde mate ook een rol kan spelen, zijn extreme weersomstandigheden. Steeds vaker wordt men waar ook ter wereld, geconfronteerd met extreme ‘weersomstandigheden’. Weersomstandigheden die men doorgaans toeschrijft aan luchtvervuiling en opwarming van de Aarde. Luchtvervuiling van de ozonlaag door ‘CO2 uitstoot en overige giftige stoffen in onze dampkring’, wat ontegenzeggelijk waar is, maar er zijn ook nog andere factoren. Een niet onbelangrijke factor bestaat uit de ‘destructieve krachten’ die door onze gedachten opgeroepen kunnen worden. Deze krachten ontstaan dan door ‘gedachtevormen’ van de mensheid zelf. Zonder het te beseffen beïnvloeden wij mede het weer. De ‘politieke, economische en sociale wanverhoudingen’ in de wereld, scheppen onevenwichtigheid in de ‘devische en elementale krachten’, die als taak hebben het weer te beheersen. Als wij uit balans raken, raken deze ‘elementale krachten van de natuur’ ook uit balans. Door weer evenwicht en harmonie te scheppen in onze wereld en onze houding ten opzichte van elkaar, zullen de ‘natuur elementalen’ die het weer beheersen, zelf ook weer meer in evenwicht kunnen komen. En zullen de extreme omstandigheden in het weer hopelijk minder kunnen worden. Maar daarnaast spelen natuurlijk ook bepaalde veronachtzaamheden die de mens in bepaalde gebieden ten toon gespreid hebben, een niet onbelangrijke rol. Te denken valt aan ontbossing, verkeerd grondgebruik of het ontbreken van goede en verantwoorde waterbeheersing etc., ook een rol. Maar ook negatieve energieën die door een opeenstapeling van conflicten over een langere periode in bepaalde gebieden ontstaan zijn, zijn niet weg te denken. Kortom ziet men dat de veranderingen in het klimaat, door een samenspel van factoren veroorzaakt kunnen worden, maar dat collectieve gedachten daar zeker een rol in kunnen spelen.

Samenwerking en wederzijdse hulp.

Gelet op het bovenstaande, baart de milieuproblematiek ons grote zorgen. Inmiddels worden de eerste tekenen van een mondiaal bewustzijn al zichtbaar. Naarmate de mensen de noodzaak beseffen van samenwerking bij de aanpak van hun milieuproblemen, toont dit een juiste reactie op een groot gevaar dat zich aan de mensheid voordoet. Tenzij de schade die nu al aan het ecologische evenwicht van de planeet wordt berokkend, snel hersteld wordt, zal de levensverwachting van velen drastisch verminderen. Niemand, arm of rijk, is volledig vrij van deze sluipende ondermijning van het menselijke immuunsysteem. Door aantasting van dit systeem brengen de mensen zichzelf in groot gevaar. Niettegenstaande de ernst van deze en andere problemen, wordt er hier en daar al veel vooruitgang geboekt bij de aanpak ervan. Wereldwijd zijn er al veel groepen die het als hun voornaamste taak zien, om deze gevaren onder de aandacht te brengen van de overheidsinstanties in de landen die het aangaan. Gezien dat feit is er alle hoop dat de naties uit deze periode van ‘beproeving’ tevoorschijn zullen komen met een nieuw vertrouwen in de toekomst. En in de voordelen van samenwerking, gedeelde verantwoordelijkheid en wederzijdse hulp. Op deze wijze brengen de energieën van Aquarius de volkeren daadwerkelijk tezamen, scheppen zij banden van samenwerking en begrip. En al is het langzaam en geleidelijk, smeden zij de ongelijksoortige krachten van de huidig ordening aaneen tot één synthetisch geheel.


Inspiratie: ‘de leer van Benjamin Creme’.                    

           


                           

      

woensdag 19 november 2014

Atlantis en zijn beschaving deel 1


Atlantis en zijn beschaving.

Vervolg deel 1
  
 

Wat voorafging.

Sinds mensenheugenis wordt er al in veel geschiedkundige geschriften geschreven over een verloren beschaving en een verzonken continent, dat ooit ver voor onze eigen menselijke geschiedenis ooit bestaan zou hebben. Zelfs in de vroegste literatuur van verschillende ‘Heilige’ geschriften vindt men verwijzingen naar een dergelijk continent. De vroegst bekende vermelding van een mogelijk bestaan van Atlantis vindt men in twee dialogen van de Griekse filosoof Plato. In de dialogen ‘Timaeus en Critias’, daterend uit de vijfde eeuw voor Christus, refereerde Plato voor het eerst naar een waarschijnlijk bestaan hiervan. In een gesprek tussen Solon en bepaalde Egyptische priesters in Sais, sprak men over een groot eiland dat zo een negenduizend jaar daarvoor in de Atlantische oceaan, door een vulkanische uitbarsting gezonken was. Sinds Plato’s tijd zijn er daarna honderden boeken en artikelen over Atlantis geschreven, de meeste daarvan in de afgelopen 200 jaar. Sommige boeken trachten duidelijk te maken, dat Plato’s verhaal over Atlantis niet alleen mogelijk, maar zelfs zeer waarschijnlijk is geweest. Anderen probeerden aan te tonen dat Atlantis slechts een mythe was, of te trachten daar een andere rationele verklaring voor te geven. Bijvoorbeeld door Atlantis te verbinden aan een plaats of stad, die anders dan in de Atlantische oceaan, mogelijk ergens anders bestaan zou hebben. Een groot deel van de literatuur over Atlantis is te vinden in omvangrijke werken van mystici. Juist vanwege de aandacht die door ‘pseudowetenschappers en occultisten’ geschonken wordt aan de legende van Atlantis, vermijden echte geleerden het om serieus onderzoek naar Atlantis te doen of om er zelfs maar over te spreken. Maar als er plotseling nieuwe documenten over de geschiedenis van Atlantis ontdekt zouden worden, die verder terug gaan dan de geschriften van Plato, dan zal de hele geschiedenis weer in een ander daglicht komen te staan. Dus blijft er voorlopig niets anders over dan zich te richten op de omvangrijke literatuur van de vele mystici, die in de loop van de eeuwen over dit continent geschreven hebben. Eén van deze mystici of occultisten zo men wilt, is Edgar Cayce (1877-1945), een destijds wereldberoemd medium en helderziende, die zeer uitgebreid over dit onderwerp geschreven heeft en er zelfs in duizenden sessies over verteld heeft. Niet alleen op grond van deze informatie, maar ook op basis van vele andere literatuur heeft ‘poly-energetisch therapeut, coach en specialist op het gebied van moderne psychotherapie’, Sylvia de Court Onderwater, een aantal artikelen over Atlantis geschreven. Artikelen waar in het onderstaande uitgebreid over geschreven zal worden. Sylvia de Court Onderwater staat bekend als zeer deskundig op dit terrein van de (nog niet erkende) geschiedenis van de mensheid en houdt ook lezingen over dit onderwerp.
 

De samenleving in Atlantis.

Ongekend fraaie steden in Atlantis.

De steden in Atlantis waren geometrisch opgebouwd rondom prachtige stralende, witte verlichte tempels. Die tempels waren tevens energietransformatoren. De steden waren gebouwd in veelal concentrische cirkels, met waterwegen als een soort brede grachtengordels om de cirkels heen. Die waterwegen waren weer een heel ingenieus systeem voor de watervoorziening. De geometrie was bedoeld om het spirituele bewustzijn van de mensen te verheffen. Elke stad had een eigen specialisatie. De ene stad richtte zich op de voedselproductie, terwijl in de andere stad vervoermiddelen werden gemaakt of juist weer meer gericht was op lichamelijk onderzoek en genezing, of stonden er juist weer veel regering of overheidsgebouwen. De gebouwen waar men werkte lagen altijd midden in de stad en de woonwijken meer aan de buitenkant, om de grachtengordels heen. Alles in Atlantis en men spreekt in dit geval toch wel over de tweede en wat verder gevorderde fase van Atlantis, was ontworpen voor het gemak van de mens. Men hoefde zich over het algemeen weinig in te spannen want alles was geautomatiseerd. En niet alleen dat, alles was van een buitengewone schoonheid. De gebouwen werden zo geconstrueerd dat de mensen die erin verbleven, de levenskracht ontvingen die de gebouwen door hun speciale vormgeving en bouwmaterialen regenereerde. Elk gebouw was zo ontworpen dat het geplaatst was in een bepaalde conjunctie met het elektromagnetisch spectrum van de Aarde. De gebouwen waren energie-ontvangers en zo opgezet dat ze van het energetische krachtveld boven de gebouwen, een geconcentreerde energetische kracht ontvingen van de tempel, die tevens de centrale energiefunctie vervulde van de stad. Men gebruikte materialen die wij niet kennen. Zowel kunststoffen als metalen zoals ‘orichalcum of aurichaicum’, een goudkleurige metaallegering. Dit metaal werd gedolven in mijnen in Atlantis en was bijna net zo gewaardeerd als goud. Het leek op goud, of soms op koper en kon prachtig glanzen. Er werden onder andere prachtige kunstvoorwerpen van gemaakt. Goud werd ook veelvuldig voor alles gebruikt en men had ook de mogelijkheid, dit te creëren door spirituele kennis, een soort alchemie. Er waren ook materialen die geladen waren met spirituele ‘trillingen’, trillingsfrequenties die aanvullend waren op de frequenties die de materialen van nature hebben, want zoals men weet is alles aan ‘trilling’ onderhevig. Als voorbeeld van spirituele frequenties die bij materialen werden toegepast, waren de voetpaden in de steden. Deze voetpaden waren een onvermoeid genoegen, want de vloeren hadden een energetische frequentie die verkwikkend en verfrissend was. In de steden waren brede allee’s en grote pleinen met mooie mozaïeken ingelegd en enorme gebouwen. De gebouwen deden veelal denken aan de Griekse en Egyptische bouwstijl met grote pilaren en perfecte geometrische verhoudingen.

Futuristische samenleving.

Er werd bij de gebouwen veel gewerkt met doorzichtige en transparante delen, maar geen glas in de samenstelling zoals wij dat kennen. Er waren ook gebouwen met een ronde koepelvorm of met koepels die vaak helemaal doorzichtig waren. Zo een doorzichtige ‘glasachtige’ bol of koepel kon wel 60 meter hoog zijn en 30 meter in doorsnee. Zij waren dan gevormd uit mineralen die veranderd waren door de mentale geestkracht van de bouwers. We spreken in dit verband nog steeds over een ‘vierdimensionaal’ leven op Aarde, waarbij ‘geestkracht en spirituele’ vermogens nog een grote rol speelde en men vanuit deze kracht ook nog veel invloed had op de materie in die tijd. De meeste woonhuizen waren echter als ‘blokkendozen’ gebouwd en de daken bestonden vaak uit zonnepanelen, om de energie op te wekken of hadden juist weer een koepelvorm. De Grieken en Egyptenaren hebben deze bouwstijlen met pilaren later overgenomen van de Atlantiërs, die na de ondergang van hun continent naar deze landen getrokken waren. In de steden die ruim op gezet waren, waren veel groene zones en parken. Veel gebouwen waren overigens ook ondergronds gebouwd, waarvan sommigen veel verdiepingen diep waren. Wat vervoer betreft, had men geen auto’s maar andersoortige vervoermiddelen. Vervoermiddelen die sigaarvormig, rond of ovaalvormig en van verschillende afmetingen waren. De grootte van de voertuigen varieerden van tweepersoons tot veel personen tegelijk. Vaak met een transparante koepel erop die open en dicht kon. Sommigen waren opzij helemaal transparant. Al deze voertuigen reden niet, maar zweefden vlak boven de grond op ‘magneetbanen’ of liepen op een soort monorail. Maar er waren ook voertuigen die ondergronds waren, zoals onze metro’s. Het starten van zo een vervoermiddel was op basis van een pasje, of op basis van een hand of vingerafdruk. Methodes die wij inmiddels ook al kennen. De routes waren geheel computergestuurd en was er dus geen stuur. Je toetste je bestemming in en het wagentje sloot aan in de stoet van andere wagentjes en nam vanzelf de juiste route. Het was toen niet gebruikelijk om een eigen vervoermiddel te bezitten. Men kon ze gewoon gebruiken als dat nodig was of er werd al naar gelang de functie van iemand, er één voor een bepaalde tijd toegewezen. Dit was overigens ook met de meeste dingen zo. Men kreeg veel op basis van toewijzing, zo had ook niemand een eigen huis. Als men een hoge functie had in de maatschappij, dan kreeg men ook een groter huis. Daarnaast kreeg men ook al naar gelang de functie een persoonlijke vergoeding. Geld had men niet, alles gebeurde zoals wij dat nu ook al kennen, digitaal.

Alles was zeer geavanceerd.

Er waren niet alleen vervoermiddelen boven en onder de grond, maar ook in het water en in de lucht. De luchtvaartuigen waren of langwerpig en leken op een sigaar of zij waren rond zoals UFO’s er nu nog uitzien. Althans als zij gesignaleerd worden. De luchtvaartuigen waren er in allerlei soorten en maten. Deze voertuigen werden ook gebruikt om grotere afstanden af te leggen als er geen magneetbaan aanwezig was. Vliegtuigen zoals wij die kennen hadden ze in Atlantis niet. Dus zoveel mensen bij elkaar door de lucht te vervoeren zoals dat bij ons is, kwam bij hen niet voor. Hun luchtvaartuigen vlogen al naar gelang hun grootte en functie, vaak maar 2 meter boven de grond. En je tikte ook hier gewoon de bestemming in, waarna ze hun eigen weg kozen. Ook werden ze wel op afstand bestuurd. Hun luchtvaartuigen vlogen niet alleen op Aarde, maar maakte ook ruimtereizen. Ze waren gemaakt van een mineraal waarvan het soortelijk gewicht kon worden veranderd en ze niet meer onderhevig waren aan de aantrekkingskracht van de Aarde. Bovendien waren ze qua materiaal sterker dan enige van onze huidige materialen. Vliegongevallen kwamen bij hun nooit voor. Voorts maakten ze gebruik van de elektromagnetische krachten die er in de kosmos aanwezig zijn. Een tripje naar Mars was voor mensen die een bepaalde functie vertegenwoordigde, heel gewoon en nam ook lang niet zoveel tijd in beslag. Men was betrekkelijk snel weer heen en terug. Maar niet iedereen mocht dit zo maar even doen. Planeten werden door hun niet geëxploiteerd. Net als bij ons gold dat meer voor de wetenschap. Dus plezierreisjes waren er niet bij. Grote zeeschepen voeren niet op het water maar er onder, net even onder het wateroppervlak, waarschijnlijk om zo min mogelijk weerstand te hebben en geen last te hebben van klimatologische omstandigheden. Over het algemeen was er minder persoonlijke vrijheid zoals wij die kennen. Alles ging op basis van toewijzing. De mensen hadden veelal een pasje of een armband of iets van dien aard, die geladen waren met een chip. Die chip gaf aan waar je toegang toe had. Sommige mensen hadden een soort helm, die alle informatie doorgaf die voor hen van belang was. Mogelijk hield dat verband met hun beroep of functie. Ze werden er als het ware door aangestuurd. Niet ondenkbaar overigens dat veel van deze mensen ook slaven waren. Sinds 150 jr. geleden Nederland officieel de slavenhandel afschafte, heeft door de hele menselijke geschiedenis heen, elk land zich hieraan schuldig gemaakt. Ook stond Atlantis in de literatuur bekend als slaven houdende natie. Door genetische manipulatie creëerde de Atlantiërs mensachtige wezens die voor hen het zware werk deden, onder andere in de vele mijnen die men had. Deze ‘menselijke mutanten’, die groot, grof en buitengewoon sterk waren, mochten onderling geen seksuele omgang met elkaar hebben, om te voorkomen dat zij als groep zich ongebreideld konden vermenigvuldigen. Bovendien hadden zij geen rechten en werden zij voortdurend ‘aangestuurd en in de gaten gehouden’. Dus mogelijk dat zij ook van dergelijke ‘digitale’ helmen hadden die hen aanstuurde. Slechts ’s avonds thuis mochten zij deze helmen afdoen. Maar er werd bijvoorbeeld ook gebruik gemaakt van codes die in schoenen verwerkt waren. Als men ergens naar binnen wilde moest men op een soort plaat gaan staan en gingen automatisch de deuren open. Of men werd bij grote gebouwen met een soort lift direct naar beneden vervoerd, naar een van de vele verdiepingen onder de grond. Alles was tot in het oneindige geautomatiseerd.

Een volledig geautomatiseerde maatschappij.

Er heerste toch wel een ander soort maatschappij in vergelijking met nu. De mensen waren voornamelijk druk met zichzelf en met hun werk. Er waren natuurlijk ook momenten van ontspanning, maar het was niet zo individualistisch en democratisch als bij ons. Het belangrijkste verschil met nu was, dat de mensen nog door wijze ‘lichtwezens’ geholpen werden in het creëren van een cultuur en samenleving, waarbij een energetisch welbevinden voorop stond. Wij zijn echter meer op ons zelf aangewezen. Alles was destijds gemaakt voor het gemak, de schoonheid en om de mens het hoogste te kunnen dienen. Men voelde zich comfortabel en lange tijd psychisch, fysiek en spiritueel in balans. In de huizen was de inrichting vooral sober, zeer functioneel en eenduidig. De tafel stond meestal op één poot of console en kwam direct uit de muur. Er waren in plaats van stoelen, krukken die gelijk met de tafel tevoorschijn kwamen. De gebruikte materialen waren sterke kunststoffen en het één console systeem zag je overal terug, zelfs bij de bedden. De gewone stoelen in de kamer waren ontworpen, om de fysieke vorm van het lichaam over te nemen en er als het ware één geheel mee te worden. Ofschoon ze van een metaalsoort gemaakt waren, bezaten ze net als het plaveisel van de straten en zelfs bij de huizen, een energetische ietwat ‘sponsachtige’ kwaliteit. Wat kwam doordat men de trillingsfrequentie van de atomaire structuur, van het desbetreffende materiaal verhoogd hadden. De stoelen stonden ietwat achterover zodat de persoon in kwestie een beetje achterover leunde. En een zodanige houding had dat het gewicht wat werd weggenomen en men het gevoel van ontspanning kreeg. Deze stoelen waren meer dan alleen maar stoelen en zodanig ergonomisch geconstrueerd, dat er mede met een ingebouwd soort ‘elektromagnetisme’ er een energetische stimulans voor het fysieke lichaam ontstond. Overigens waren veel stoelen zodanig ontwikkeld, dat zij met een centrale computer verbonden waren. Op het moment dat iemand op de stoel ging zitten, werd via een computer de persoonlijke frequenties gemeten, waarna de noodzakelijke correcties aangebracht werden. Frequenties die nodig waren voor een volledige integratie van lichaam en geest. Er hingen ook informatieschermen aan de muur, zoals bij ons de TV maar dan voor nuttige informatie of voor leerstof. De schermen waren enorm groot, maar niet voor amusement zoals dat bij ons het geval is. Entertainment industrie bestond er in Atlantis niet, althans niet zoals bij ons. Men had wel speciale amusementscentra, wellicht wat te vergelijken met onze schouwburgen. Via de schermen aan de muur kon men contact opnemen met de dokter, gezondheidscentrum, of met welke officiële instantie dan ook. Men sprak dan rechtstreeks met hen. De badkamers waren uitgerust met speciale ‘reinigingsstralen’ van blauw ontsmettend licht en een soort energetische damp of energie. Na er even tussen gestaan te hebben, was men schoon en droog. Het toilet kwam uit de muur nadat er op een pedaal gedrukt werd. Soms werd de stoelgang ‘energetisch’ gestimuleerd. Nadat men klaar was werd men ook weer gereinigd en schoof het toilet weer in de muur. De bedden in Atlantis waren rond of ovaal. De deuren schoven allemaal automatisch open en dicht.

Het voedsel.

Het voedsel wat men at, werd niet zelf klaargemaakt, maar automatisch geleverd door een besteldienst. Het hoefde alleen maar opgewarmd te worden in een soort magnetron. Het zag er niet zo culinair uit als bij ons maar vegetarisch, voedzaam en lekker. Het was afgesteld op de behoefte van de gebruiker. Men had een soort voorraadkast, waar een speciaal licht in brandde wat scheen op het voedsel, dat al klaargemaakt aangeleverd was. Door dit licht werd de houdbaarheid verlengd en werden de voedzame eigenschappen en bestanddelen versterkt. Als drank waren er zoetige dranken, die geen vruchtensap bevatte maar wel gezond voor het lichaam waren. Alcoholische dranken werden er niet geschonken. De kleding was gemaakt van materialen die wij niet kennen en soepel en aansluitend aan het lichaam. Alles was sober, eenduidig en zeer functioneel. Niets was er op show of op uitbundigheid ingesteld, maar alles op efficiëntie en op functionaliteit.                         

Rationeel doorgeschoten.

Al bij al had de samenleving in Atlantis zich tot een ‘super beschaving’ ontwikkeld, een ontwikkeling van een ongekend hoog technologisch en maatschappelijk niveau. Een niveau dat wij tot op heden nog lang niet benaderd hebben, in elk geval niet op de manier zoals dat bij hen het geval was. Doch de menselijke evolutie had zich bij hun tot een buitengewoon ‘rationeel’ wezen gemaakt en was op die manier volledig doorgeschoten. Wat uiteindelijk ook hun ondergang veroorzaakt heeft, omdat door onoverbrugbare meningsverschillen, tegenstellingen en hebzucht, er verkeerde keuzes gemaakt werden die hun uiteindelijk fataal werden. Ook de wereld bestond toen uit miljarden mensen, die gelukkig niet allemaal ten onder gingen. Zodoende overleefde de mensheid en ging de evolutie door. Doch de mens bestaat uit een ‘Lichaam, Geest en Ziel’. De ziel bestaat uit ‘etherische-, emotionele- en mentale’ lichamen. Hun mentale (rationele) lichaam had zich in de ziel tot ongekende hoogte ontwikkeld, maar de emotionele aspecten in de ziel waren min of meer achter gebleven. Vanaf de ondergang van Atlantis, heeft de ziel geleidelijk aan ook de ‘gevoelsaspecten’ nader tot ontwikkeling gebracht. Uiteindelijk zal in het komende Aquariustijdperk ‘gevoel en verstand’ nader tot elkaar in evenwicht worden gebracht, waardoor er in de loop van het komende tijdperk er een stabiel en evenwichtig menselijk wezen zal ontstaan. Een wezen dat niet meer met elkaar de ‘strijd’ aan zal gaan en waar Liefde tot elkaar, een centrale plaats in zal nemen. Zodat er uiteindelijk een mooiere en betere wereld zal ontstaan. Doch laten we hopen dat wij nu 13000 jr. later, door alle tegenstellingen die er tegenwoordig zijn, niet weer dezelfde fouten maken als destijds. Ook de Atlantiërs, hadden kernenergie en beschikten zelfs nog over veel krachtiger energieën, die zowel positief als negatief gebruikt konden worden. Uiteindelijk had de negativiteit de overhand en werd het hun fataal. De Atlantiërs deden er vele millennia over om het beschavingsniveau te bereiken, dat zij uiteindelijk creëerden. Wij zijn echter nog nauwelijks 100 jaar onderweg om een hogere beschaving te creëren, zo snel dat onze menselijke vermogens het nauwelijks bij kan benen. Hopelijk zijn we met zijn allen ietsje ‘wijzer’ geworden en trappen we niet meer in dezelfde valkuilen, zodat het ons wederom fataal wordt. De vorige keer werd niet de wereld vernietigd, maar wel een groot, machtig en zeer imposant continent met een super beschaving. Als het nu weer fout gaat, dan weten we niet wat er gebeurt. De Hemel bewaren ons.                                             

In een volgend deel zal nader op Atlantis worden ingegaan.

 

zondag 16 november 2014

Atlantis en zijn beschaving.


Atlantis en zijn beschaving.

Impressie van een stad in Atlantis
Inleiding.

Sinds mensenheugenis wordt er al in veel geschiedkundige geschriften geschreven over een verloren beschaving en een verzonken continent, dat ooit ver voor onze eigen menselijke geschiedenis ooit bestaan zou hebben. Zelfs in de vroegste literatuur van verschillende ‘Heilige’ geschriften vindt men verwijzingen naar een dergelijk continent. De vroegst bekende vermelding van een mogelijk bestaan van Atlantis vindt men in twee dialogen van de Griekse filosoof Plato. In de dialogen ‘Timaeus en Critias’, daterend uit de vijfde eeuw voor Christus, refereerde Plato voor het eerst naar een waarschijnlijk bestaan hiervan. In een gesprek tussen Solon en bepaalde Egyptische priesters in Sais, sprak men over een groot eiland dat zo een negenduizend jaar daarvoor in de Atlantische oceaan, door een vulkanische uitbarsting gezonken was. Sinds Plato’s tijd zijn er daarna honderden boeken en artikelen over Atlantis geschreven, de meeste daarvan in de afgelopen 200 jaar. Sommige boeken trachten duidelijk te maken, dat Plato’s verhaal over Atlantis niet alleen mogelijk, maar zelfs zeer waarschijnlijk is geweest. Anderen probeerden aan te tonen dat Atlantis slechts een mythe was, of te trachten daar een andere rationele verklaring voor te geven. Bijvoorbeeld door Atlantis te verbinden aan een plaats of stad, die anders dan in de Atlantische oceaan, mogelijk ergens anders bestaan zou hebben. Een groot deel van de literatuur over Atlantis is te vinden in omvangrijke werken van mystici. Juist vanwege de aandacht die door ‘pseudowetenschappers en occultisten’ geschonken wordt aan de legende van Atlantis, vermijden echte geleerden het om serieus onderzoek naar Atlantis te doen of om er zelfs maar over te spreken. Verscheidene middeleeuwse schrijvers verwezen eerder al naar dit legendarische land, maar het meest bekende en meest populaire boek over Atlantis is waarschijnlijk ‘Atlantis, de Antediluviaanse Wereld’, van Ignatius Donnelly. Nadat dit boek voor het eerst in 1882 uitgegeven was, werd het in 1949 herzien en opnieuw uitgebracht door Egerton Sykes. Geen enkel boek, daarvoor of daarna gepubliceerd, heeft zo een verzameling geologische, archeologische en legendarische gegevens opgeleverd ter staving van deze legende, als dit boekwerk.

Donnelly’s argumenten zijn grotendeels gebaseerd op het aantonen van overeenkomsten tussen de cultuur van het oude Egypte en de Indiaanse culturen van Midden- en Zuid Amerika. Aan beide zijden van de Atlantische oceaan vindt men het gebruik van dezelfde 365 dagen tellende kalender, evenals dezelfde gewoonte van balsemen, het bouwen van piramides, dezelfde legendes over een zondvloed, etc., etc. Donnelly voert aan, dat zowel het oude Egypte als de Amerikaans-Indiaanse culturen hun oorsprong vonden in Atlantis, en zich van daaruit naar oost en west verspreidden, toen Atlantis vernietigd werd. Donnelly zegt ook, dat Spanje, Portugal en de Canarische eilanden mogelijke toevluchtsoorden waren voor vluchtelingen uit het zinkende, laatste overgebleven deel van Atlantis. Donnelly toont aan dat de oorspronkelijke bewoners van de Canarische eilanden weinig gelijkenis vertonen met welk Afrikaans volk dan ook. Bovendien pasten zij mummificatie van hun doden toe. Hij vergelijkt tevens de namen van steden uit Klein Azië met die van Midden Amerika, steden die al genoemd werden voordat de eerste Europese ontdekkingsreizigers arriveerden. Volgens Donnelly zijn de overeenkomsten zodanig, dat van toeval geen sprake kan zijn. In totaal vermeldt Donnelly 626 bronnen. Zijn boek was destijds een enorme prestatie en is zelfs nu nog niet echt in de la verdwenen. Na Ignatius Donnelly zijn er nog talloze publicaties geweest, waarvan sommigen wetenschappelijk of semi wetenschappelijk. Ook is er hier en daar onderzoek verricht in de oceaan en zijn er op sommige plaatsen opmerkelijke feiten boven tafel gekomen. Doch het snoeiharde bewijs over het bestaan ervan, is tot op heden nog niet echt aangetoond. Zodat er tot op de dag van vandaag nog evenveel voorstanders als tegenstanders zijn over het bestaan van een mogelijk verzonken continent in de Atlantische oceaan. En zijn er ondanks de pogingen van de vele schrijvers en onderzoekers om archeologische, geologische en legendarische verbanden te leggen, nog steeds geen aantoonbare bewijzen naar voren gekomen. Mythen en legendes uit het verleden, samen met Plato’s verhaal, leven echter nog steeds voort om de mensheid te herinneren aan een continent dat mogelijk ooit bestaan zou kunnen hebben. Doch dit betekent niet dat het bewijs nooit geleverd zou kunnen worden. Als er plotseling nieuwe documenten over de geschiedenis ervan ontdekt zouden worden, die verder terug gaan dan de geschriften van Plato, dan zal de hele geschiedenis weer in een ander daglicht komen te staan. Ook zouden de klimatologische omstandigheden op Aarde zodanig kunnen veranderen, dat door bewegingen van de aardkorst, er opeens archeologische overblijfselen van een verloren beschaving boven water kunnen komen. Wat natuurlijk nooit als onmogelijk gezien moet worden. Aangezien het laatste deel van Atlantis ongeveer 13 duizend jaar geleden verzonken is, moet men inmiddels rekening houden met mogelijk enkele meters tot tientallen meters dik slib en begroeiing, dat zich op de zeebodem over mogelijke archeologische overblijfselen gevormd heeft. Bovendien is de Atlantische Oceaan, al naar gelang de plaats waar men zoekt, honderden tot soms duizenden meters diep. Wat onderzoek vaak onmogelijk maakt. Dus blijft er voorlopig niets anders over dan zich te richten op de omvangrijke literatuur van  verschillende mystici, die in de loop van de eeuwen over dit continent geschreven hebben. Eén van deze occultisten is Edgar Cayce (1877-1945), een destijds wereldberoemd medium en helderziende, die zeer uitgebreid over dit onderwerp geschreven heeft en er zelfs in duizenden sessies over verteld heeft. Niet alleen op grond van deze informatie, maar ook op basis van vele andere literatuur heeft ‘poly-energetisch therapeut, coach en specialist op het gebied van moderne psychotherapie’, Sylvia de Court Onderwater, een aantal artikelen over Atlantis geschreven. Artikelen waar in het onderstaande uitgebreid over geschreven zal worden. Sylvia de Court Onderwater staat bekend als zeer deskundig op dit terrein van de menselijke geschiedenis en houdt ook lezingen over dit onderwerp.

De geschiedenis van Atlantis.

Zoals gezegd lag Atlantis in de Atlantische Oceaan. Het oorspronkelijke continent Atlantis was van enorme afmetingen en reikte van het noordelijkste punt, ter hoogte van Groot Brittannië tot aan het zuidelijkste gedeelte, ter hoogte van Yucatan (Mexico). In het oosten reikte het continent helemaal tot aan de Middellandse zee. Het totale continent is uiteindelijk in gedeelten, zowel door klimatologische omstandigheden als door menselijke invloeden, volledig ten onder gegaan. Wat niet in één keer gebeurde, maar in een drietal verschillenden fases in de tijd. De eerste fase met heftige catastrofes lag rond 50.000 jr. voor Christus. De tweede fase was rond 28.000 v. Chr. en de derde en laatste fase was ca. 10.900 jr. v. Chr. Dus zo een 13.000 jaar geleden. Na de ondergang van Atlantis kwam er voorlopig een einde aan een menselijke beschaving die zich in die tijd buitengewoon hoog ontwikkeld had. Een ontwikkeling die onze huidige tijd in veel opzichten evenaarde en zelfs technologisch ver vooruit was. Maar de ontwikkeling van de mens vond echter niet direct in Atlantis plaats.

Het begin van de menselijke ontwikkeling.

Volgens Edgar Cayce waren er zo een 10 miljoen jaar geleden al mensachtige wezens op de Aarde. Hij gaf aan dat toen het universum eenmaal geschapen was, zielen na een beginnende ontwikkeling op andere planeten, ook de Aarde als woonplaats kozen. Toen nog niet als de drie dimensionale mens van tegenwoordig, maar meer op een ‘etherisch’ niveau, als vierde of vijfde dimensionale wezens. Hetgeen overigens ook in de Theosofie en aanverwante Geesteswetenschappen als zodanig vermeld wordt. Zoals al in eerdere artikelen vermeld is, zijn dimensies lagen van een bepaald ‘trillings- of energieniveau’. Het was in die tijd van de schepping waarin zielen in het begin van hun ‘zielencyclus’ zaten. Er was toen nog geen sprake van een Homo Sapiens zoals wij dat nu kennen. De aanwezige zielen waren ‘androgyn’ van aard en van een lichtere en transparantere ‘fysieke’ gesteldheid dan dat wij nu zijn. Zij waren dus zowel mannelijk als vrouwelijk. Zoals men begrijpt waren deze wezens nog in een zeer onderontwikkeld stadium van hun bewustzijn. Alles was nog heel rudimentair en intuïtief. Er was toen nog een direct contact met de hogere lichtsferen, doordat het kristalraster (elektromagnetisch raster) rond de Aarde goed functioneerde. Deze wezens konden zich nog heel gemakkelijk in en uit hun deels fysieke lichaam verplaatsen. De ‘liefde en eenheidsgevoelens’ waren toen nog helemaal aanwezig. Al waren het al wel individuen met een eigen vrije wil, die functioneerde naar de kosmische wetten. Deze wetten zijn overal in het universum gelijk. De eerste kosmische wet is van ‘Liefde, de tweede die van Voortplanting en de derde kosmische wet is van Groei en Ontwikkeling’. Door de tijden heen verbonden de menselijke wezens zich echter steeds meer met de materie, wat tot gevolg had dat hun fysieke en oorspronkelijke ‘etherische’ verschijningsvorm dichter van substantie werd. Totdat het uiteindelijk de fysieke dichtheid kreeg die wij nu als huidige mens al vele tienduizenden jaren vertegenwoordigen. Edgar Cayce vertelde in al zijn sessies ook over de introductie van 5 verschillende rassen op Aarde, die de ‘blauwdruk’ vormden voor het uiteindelijke ras van Homo Sapiens dat de huidige mens op Aarde betreft. Deze vijf rassen zijn als volgt te onderscheiden:

Het witte ras kwam rond de zwarte zee, Iran, de Kaukasus en in centraal Europa. 
Het gele ras kwam in de Gobi woestijn, wat toen nog geen woestijn was. 
Het zwarte ras kwam in Sudan en west Afrika.
Het bruine ras kwam in Lemurië en de Andes.
En het rode ras kwam in Atlantis en in Amerika.

Later toen de Atlantische beschaving al ruimschoots in ontwikkeling was, kwamen er vanuit andere sterrenstelsels groepen Plejadiërs, Sirianen, van Orion en van Alpha Draconië naar Atlantis, alsook naar volkeren in de rest van de wereld die voor deze wezens toegankelijk waren. Het was toen zeer gebruikelijk dat er buitenaardse intelligenties naar de Aarde kwamen, om de mensheid te helpen in hun transformatieproces naar hogere ontwikkelingsniveaus. De Plejadiërs en Sirianen leverden het hogere geestelijk bewustzijn. Ze waren lichamelijk heel erg groot, bijna 3 tot 3,5 m lang en betrokken bij de culturele, artistieke, educatieve en spirituele ontwikkeling van de toenmalige mensheid. Degenen van Orion leverden vooral gevoel en hartstocht en de Draconiërs competitiedrang. In Atlantis zijn de mensen door dezelfde stadia van groei en ontwikkeling gegaan als in de andere gebieden op Aarde, maar met dit verschil dat hun ‘ontwikkeling en vooruitgang’ nu eenmaal sneller ging dan bij andere volkeren in de rest van de wereld. Zoals gesteld kwamen er in Atlantis veel intelligenties van andere sterrenstelsels om de mensen te helpen bij hun groei en ontwikkelingsprocessen. Maar afgezien van de wezens uit andere sterrenstelsels kwamen er ook veel buitenaardse intelligenties vanuit de hogere ‘Licht- of Geesteswerelden’. Deze intelligenties maakten deel uit van de oneindige ‘Eenheidsenergie’ en hadden zelf al een enorme geestelijke ontwikkeling achter de rug. Veel van deze lichtwezens incarneerden op Aarde met het doel hele gemeenschappen naar een hoger bewustzijnsniveau te brengen. Er waren zelfs veel van deze lichtwezens die ‘fysiek’ naar de Aarde kwamen in ruimteschepen, maar er waren ook velen die dat meer op ‘etherische’ wijze deden of zoals gezegd, eenvoudig incarneerden. Degenen die doormiddel van ruimteschepen ‘fysiek’ naar de wereld kwamen waren grote en krachtige wezens die enorme ‘liefde en wijsheid’ uitstraalden en de mensen hiermee beïnvloeden om tot een hoger bewustzijn te komen. Er werd zonder woorden gecommuniceerd en de mensen accepteerden hen onmiddellijk als leiders. Al deze lichtwezens werden toen als Goden gezien en als ware Goden aanbeden (vandaar al die Goden uit de mythologie). Er werd dus in het begin van de menselijke evolutie toen nog alles ‘etherisch was en men vier dimensionaal’ leefden, veel hulp geboden door lichtwezens uit de kosmos. Maar altijd moesten de kosmische wetten eerbiedigt worden en de mens van vrije wil moest zijn eigen leerproces en karma doorlopen.

Veel hulp geboden.

Zoals gezegd konden veel lichtwezens zich ook fysiek op Aarde manifesteren. Dat konden ze dan voor een korte periode doen, zonder geïncarneerd te zijn. Deze grote en krachtige lichtwezens straalden een enorm licht uit en konden met hun ‘gedachtekracht’, in de toenmalige ‘etherische en vierdimensionale’ wereld op Aarde, prachtige tempels voor zichzelf creëren met een enorme lichtende uitstraling. Voor de gewone mensen was het in de tempels aanwezige energieniveau veel te hoog en veel te krachtig. Zij zouden erdoor verbranden als ze daar maar even te lang in zouden vertoeven. Deze lichtwezens hadden contact met andere geïncarneerde buitenaardse wezens die het verst gevorderd waren in bewustzijnsniveau. Dat waren de Plejadiërs, Sirianen en Arcturianen en nog vele anderen buitenaards geïncarneerde intelligenties. Zij konden de hoge ‘trillings- en energieniveaus’ wel aan en waren de ‘priesters en priesteressen’ in de tempels. Deze groep werd de ‘Atla-Ra’ genoemd. Zij konden de openbaringen van de lichtwezens ontvangen en weer vertalen voor de meer zintuigelijk ingestelde mensen. Dat deden ze niet alleen op het spirituele gebied, maar ook op het gebied van de wetenschap, aangezien die volledig geïntegreerd was met het spirituele niveau. Zo werd de mens in die tijd geholpen om zelf tot een veel hoger kennis-, leef- en ontwikkelingsniveau te komen. Door de toegevoegde gedachtekracht van deze lichtwezens werden de huizen versterkt en straalden ze positiviteit uit. Degenen van Orion en Draconië waren op hun thuisplaneten al een hoog ontwikkelde technologie gewend en ontwikkelde deze verder op Atlantis. Al met al ontwikkelde Atlantis zich in die tijd snel als een ‘vredelievend, heerlijk en paradijselijk mooi land’. Dat kwam dan voornamelijk onder leiding van deze hogere lichtwezens uit de Geestelijke Gebieden van de kosmos. Bijkomend voordeel was de temperatuur die gedurende het hele jaar ‘subtropisch’ en zeer aangenaam was. Deze ontwikkelingsfase van de mensheid op zowel Atlantis als op de rest van de wereld, duurde duizenden en duizenden jaren (wat kon omdat ‘Ruimte en Tijd’ op dat energieniveau van die toenmalige wereld een ander betekenis had). Men groeide en ontwikkelde zich toen steeds verder, zowel op ‘geestelijk- als op technologisch gebied’.

De Wet van Een.

In die tijd werd ook een geloof ontwikkeld, de ‘Wet van Een’. Het was een geloof gebaseerd op ‘Eenheid van alles’. Zo werkte men ook heel direct samen met de natuur en kon men de harmonie van de energie in de natuur voelen. De ontwikkeling van de mens in die tijd was meer instinctief en primair vanuit de rechterhersenhelft. De huidige mens is meer vanuit de intellectuele linkerhersenhelft ontwikkeld. Er was in die tijd ook veel meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen. De godheid die aanbeden werd was een Godin, namelijk moeder Aarde. En er waren priesters die contact met haar hadden en via haar informatie doorgaven aan de mensen. Maar er waren net als nu, verschillende soorten van religie. Men geloofde wel overwegend in reïncarnatie, maar het leven in Atlantis verschilde zowel sociaal- als maatschappelijk, sterk van ons. Waardoor veel niet met onze huidige tijd te vergelijken is.

In het volgende deel zal er nader op de ontwikkeling van Atlantis worden ingegaan.


Inspiratie: ‘Par Lanto’ en literatuur van Edgar Cayce, over Atlantis. Plus eigen doorgeving.


      

                       

dinsdag 11 november 2014

De mens in het Aquariustijdperk.


De mens in het Aquariustijdperk.

Aquarius
Christusenergie.

Langzaamaan ontvangt de mensheid steeds meer de energie van Aquarius, een energie die ook wel bekend staat als de ‘Christusenergie’. Oftewel de energie van de intuïtie en van spiritualiteit in algemene zin. Deze kracht neemt wereldwijd revolutionair toe en met de vele mogelijkheden die dit voor de mensheid met zich mee brengt. De kracht van de toekomst is de kracht van intuïtie, de mensheid wordt steeds intuïtiever en steeds meer ontvankelijk voor alles wat buiten het zintuigelijk bereik ligt. Alles heeft te maken met de kracht van het gevoel en de kracht van intentie. Daardoor zullen langzaam maar zeker de contrasten in de mensheid steeds sterker worden. De grote groepen, die in de samenleving vast willen houden aan oude denkwijzen en alles van het gevoel ‘wegredeneren’. Die zichzelf overtuigd hebben dat alles zo moet blijven zoals het nu is en vast willen houden aan wat men heeft en wat altijd al bestaan heeft. Deze groepen komen steeds meer in contrast te staan met al degenen, die wel doorstroomd worden met de ‘Christusenergie’ van de Komende Tijd. Die wel beseffen dat de tijd aan het veranderen is en dat ook de mens ‘geestelijk’ aan het veranderen is. En dat er meer is dan alleen de dimensie waarin we leven en zich daardoor wel een voorstelling kunnen maken van dimensies van werkelijkheden, die buiten onze eigen zintuigen liggen. De meer intuïtieve mens heeft het daardoor in verhouding tot de grote groep, die nog vasthoudt aan al het ‘oude en het vertrouwde’, doorgaans best wel moeilijk. Anderzijds neemt de energie van Aquarius in kracht zodanig toe, dat velen die nog vastzitten aan al het ‘oude’, geleidelijk aan ook steeds bewuster en intuïtiever worden. En wel op een zodanige wijze dat ook zij geleidelijk hun zienswijze veranderen en zichzelf toestaan, om bepaalde zaken op meerdere manieren te bekijken. Ieder mens die ervaart wat spiritualiteit werkelijk is, zonder oog te slaan op dat wat geschreven staat of over dat wat anderen daarover menen te zeggen. Deze mensen komen er steeds meer en ervaren steeds meer de wereld van de toekomst. Als men op welke wijze dan ook, ervaart dat de Geestelijke Wereld existeert en er van overtuigd raakt dat er meer is tussen ‘hemel en aarde’. Dan is er geen geloof meer, maar een innerlijke overtuiging en een innerlijk weten. Wat verklaart waarom er zoveel mensen verder gaan met spiritualiteit, met andere zienswijzen, of met alternatieve geneeswijzen. Dit doen zij niet vanuit het geloof, maar vanuit een innerlijk weten en vanuit een innerlijke overtuiging.



Bewustwording
Bewustwording.

Als men ervaart dat men zich prettig voelt bij ‘meditatie, bij homeopathie of andere alternatieve geneeswijzen’ en zich daar daadwerkelijk bij gelukkig voelt, dan is dat een innerlijk weten dat rechtstreeks afkomstig is vanuit het gevoel, vanuit de intuïtie. Een intuïtief weten dat men kan vergroten en kan versterken door zich er nog meer bewust voor open te stellen. Het zich er nog meer bewust voor open te stellen, is juist de invloed van de energie van Aquarius. De wereld van de toekomst en van het komende Aquariustijdperk. Een toekomstige wereld dat gecreëerd wordt vanuit het gevoel en op al datgene, waarvan men intuïtief aanvoelt van wat goed en van wat juist is. De uitvindingen die in het verleden zijn gedaan werden geïnspireerd vanuit het gevoel. En de uitvindingen die in de toekomst nog plaats zullen vinden, zullen eveneens gebaseerd zijn op intenties vanuit het gevoel. En naar mate de intenties zuiverder zijn en de intuïtie vrijelijk kan stromen, zullen de uitvindingen meer dienstbaar worden aan de mens. Zo ook voor het milieu en voor de aarde, maar niet voor exploitatie en voor eigen gewin, maar juist ten dienste van de mensheid. De grote kracht van Aquarius is op ‘waarheid’ gebaseerd, ‘waarheid’ zoals het ook daadwerkelijk is. Ontdaan van ieder zelfbelang, maar vanuit het zuivere en vanuit de integriteit van de mens. Men zal gaan inzien, dat men In alles wat men doet en onderneemt, waarbij de intentie ‘zuiver is en men de waarheid liefheeft’, de intuïtie vrijelijk zal gaan stromen en de creativiteit toe zal nemen. Dat men creatiever en krachtiger wordt, zonder al die ‘voorschriften, wetten, regels en rigide systemen en structuren’. Wanneer men het pad verlaat van mensen die andere mensen wensen te exploiteren, maar die  duidelijk bij zichzelf en hun eigen ‘waarheid’ blijven, dan zal men zien dat het steeds beter gaat en men in een voortgaande ontwikkeling terecht zal komen. Een vooruitgang met minder afhankelijkheden, regels, wetten en belemmerende systemen.
  

Intuïtie
 Gevoelens.

De mens vindt zijn vroegste oorsprong in het menselijk wezen van Lemurië, een voorloper van het menselijk wezen die men nu vertegenwoordigt. Lemurië is een beschaving die nog vér voor de Atlantische beschaving, miljoenen jaren geleden voor het eerst tot stand kwam. De oorspronkelijke mens was in die tijd een ‘androgyn’ wezen. Een nog ‘deels etherisch en deels fysiek’ wezen, dat nog volledig in harmonie en in balans was. Dit androgyne, menselijk wezen had toen fysiek nog weinig ‘dierlijks’. Toen later in de evolutie er een splitsing kwam tussen man en vrouw, waardoor de één man en de ander vrouw werd, ontstond er geleidelijk aan ook een meer ‘dierlijke’ voortplantingsvorm. Een voortplantingsvorm waarin ‘seksualiteit’ ook steeds meer dierlijke vormen aan ging nemen, alsook de gevoelens en de bijbehorende driften. Maar de mens is inmiddels allang weer terug op de goede weg. Een weg waarin seksualiteit (dat onlosmakelijk met het gevoel verbonden is), nu steeds meer te maken heeft met uitingen van ‘tederheid, gevoelens en met zuivere liefde’. Een gevoelsbeleving die duidelijk anders is dan alleen de ‘dierlijke’ driften, die in het begin van de evolutie bij de mens een significante rol heeft gespeeld. Maar het gevoel zal in het komende Aquarius tijdperk steeds meer hogere vormen aan gaan nemen, waardoor ook de emoties en seksuele beleving in het komende tijdperk zullen veranderen. De mensheid zal in het Nieuwe Tijdperk langzaam aan het ‘dierlijke’ aspect van de seksualiteit gaan verlaten. En zal het in de toekomst nog veel meer gaan dan nu om, ‘ zuivere liefde, tederheid, samen delen en naar het zoeken van harmonie en evenwicht’. Daarin zullen seksuele gevoelens en de bijbehorende emoties, meer secundaire ‘speelse en plezierig aandoende’ aspecten, in het wezen van de mens gaan vertegenwoordigen. Naast de mogelijkheden van voortplanting, zullen er nog veel meer mogelijkheden van beleving in het delen van ‘harmonie en balans’ gaan ontstaan. De mens is op weg naar een nieuwe vorm van ‘androgyne’ manifestatie, een vorm waarin de man wel man blijft, maar totaal in balans komt met het mannelijke en het vrouwelijke aspect van het wezen. En de vrouw blijft eveneens onveranderd vrouw, maar komt net als de man, totaal in balans met het mannelijke en het vrouwelijke aspect in haar wezen. In feite zullen in de toekomst man en vrouw niet meer gescheiden zijn, in hun denken en voelen vanuit hun respectievelijke mannelijke of vrouwelijke geaardheid. Er zal meer sprake zijn van een totaal Zijn, waarbij het mannelijke en het vrouwelijke aspect bij beide geslachten altijd in Eenheid is. Met het gevolg dat in de toekomst zowel de man als de vrouw in een wat vrijere seksuele beleving, iedereen altijd van iedereen zal kunnen houden. En het ‘houden van…’, minder geslachtelijk is opgedeeld als nu, maar meer van mens tot mens en van persoon tot persoon, waarin uiteindelijk alles in harmonie tot elkaar komt te verkeren.
  

Harmonie
 Harmonie.

De mensheid zal in het komende tijdperk meer in grote groepen gaan leven, groepen met meer geestelijke overeenkomsten tot elkaar, zoals grote families waarin hechte familiebanden bestaan. Groepen die bij elkaar horen, die elkaar verbinden, elkaar beschermen en die elkaar veiligheid en geborgenheid geven. In dergelijke gemeenschappen zullen in de toekomst vormen van ‘jaloezie en angst’ meer tot het verleden gaan behoren. Men zal in dergelijke gemeenschappen meer met elkaar gaan delen, zonder dat geslacht of geaardheid daar een rol in zal spelen. Er zal meer ‘eenheid en harmonie’ gaan bestaan, waarin de voortplanting meer van ondergeschikte betekenis zal zijn. Daarentegen zal ‘liefde,  tederheid, geborgenheid, vrede en veiligheid’, van veel meer belang gaan worden. Het grootste belang is dan de kracht van intuïtie, van harmonie en van een totaal samenzijn in verder geëvolueerde samenlevingsvormen. Zodoende zal men in de toekomst meer in grote wooncommunes gaan leven waar men in eenheid  en harmonie kan samenzijn. Daardoor zal de wereld in sociaal opzicht gaan veranderen, wat niet komt omdat men intelligenter en verstandiger wordt, maar dat men in het komende tijdperk intuïtiever en meer invoelender wordt. Door deze ontwikkeling zullen de ‘scherpe’ kantjes van de menselijke evolutie gaan verdwijnen. Christus verkondigde tweeduizend jaar geleden een boodschap van ‘liefde, vergeving en van barmhartigheid’, wat in een schril contrast stond met de opvattingen in die tijd en tegen de toenmalige geloofsleer inging. Uiteindelijk was het drama van de kruisiging nodig om deze boodschap over de aarde te laten gaan. Nu een tijdperk verder, heeft deze boodschap eindelijk aan kracht gewonnen en heeft deze boodschap wereldwijd bij steeds meer mensen gehoor gevonden. Niet alleen in het christendom, maar in alle religies overal ter wereld. En juist dit is er gaande in de overgang van het Vissen- naar het Aquariustijdperk. Men is nu pas begonnen met de energie van Aquarius, de energie van vernieuwing en van evolutie. Geestelijk gezien is er nu wereldwijd een ‘revolutie’ gaande en voltrekt de kracht hiervan zich over de hele aarde. Een kracht van verandering, van vernieuwing en van bevrijding.

Verandering.

Daardoor zal de mensheid veranderen, door de kracht die zich in het ‘licht van Aquarius’ openbaart en aan de mens gegeven wordt. Een kracht die samen met de ontwikkeling van de intuïtie en van zuivere intentie een allesomvattende ‘waarheid’ wordt. De kracht manifesteert zich vanuit de boodschap van Christus, waarin steeds meer mensen overal ter wereld zich kunnen vinden. Steeds meer mensen zullen de energie van Aquarius gaan merken en wordt op deze wijze de aarde een betere wereld. En al die mensen die zich niet kunnen en willen verbinden met deze energie, worden toch ook aangeraakt door deze kracht. Doch verzetten en verschuilen zij zich, dan trekken zij zich terug. Maar al deze mensen zullen ook eens sterven en uiteindelijk zullen ook hun zielen opstijgen naar het licht. En zullen zij inzicht krijgen in de informatie die gegeven werd. Zodat zij in een volgende incarnatie bewust kunnen kiezen om deel te nemen aan het licht. En zo worden de karmische processen op aarde in een snel tempo opgelost. De aarde verlicht zich, de mensheid verlicht zich in een kosmische cyclus van vijfentwintigduizendjaar van de derde naar de vierde dimensie. Waarbij sommige mensen zelfs naar een vijfde dimensie reiken, waarin de mens een lichtwezen wordt. Een lichtwezen vanuit ‘liefde, harmonie en geestelijk evenwicht’. De mens is in zijn meest stoffelijke vorm aan de aarde verbonden en gaat mee in de cycli van de aarde. De mens leeft in de meest stoffelijke vorm ook in de kracht van de aarde-omringende planeten. Ook al is zij zich hiervan niet bewust, doch de mens gaat in zijn stoffelijke vorm hierin mee. Doch de energie van Aquarius manifesteert zich ook in alle omringende planeten en zelfs ook door alle zonnestelsels heen. Zodat alles maar dan ook alles in de kosmos door de energie van Aquarius wordt aangeraakt.  


Inspiratie: Par Lanto. Eigen doorgeving.